อยากปรึกษาป้าแหม่มค่ะ 

เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ลูกสาวขวบกว่าแล้วกำลังเข้าวัยสอนคำศัพท์ต่างๆ เข้าวัยช่างถาม จะสอนลูกถึงคำว่า ‘พ่อ’ ยังไงดีคะ 

จะตอบคำถามเรื่องพ่อยังไงดีให้ลูกไม่รู้สึกขาด หรือด้อยกว่าคนอื่น หรืออย่างน้อยไม่กระทบการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขของเขา 

ตอนนี้เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เลิกกับคุณพ่อน้องไป เลี้ยงลูกสาวคนเดียวตอนนี้ อายุ 1 ขวบ 2 เดือน กำลังหัดพูด สอนสิ่งต่างๆ รอบตัว แต่หนังสือต่างๆ ก็จะมีคุณพ่อเป็นตัวละคร ไม่รู้จะอธิบายให้ลูกฟังยังไงดีว่าคำว่า พ่อ หรือ daddy ที่สอนหมายถึงใคร หมายถึงอะไร 

แล้วถ้าน้องเริ่มรู้เรื่องกว่านี้ ควรจะบอกเขาว่ายังไงดี ที่จะทำให้เขารู้สึกขาด หรือเป็นปมด้อย เป็นสิ่งที่เค้าด้อยกว่าคนอื่นน้อยที่สุดค่ะ 

แล้วอนาคตควรจะบอกเค้ายังไงดีคะว่าทำไมเค้าไม่มีคุณพ่อ 

ฝน (นามสมมติ),กรุงเทพฯ​ 

…………….

คือคุณฝนจะให้พี่ช่วยหาทางพูดไม่จริงกับลูก?  ม่ายยยยยยยยยยยยย 

คุณคือโลกทั้งใบ คือมนุษย์คนแรกที่เขารู้จัก คือความหมายของคำว่ามนุษย์ คุณต้องจริง แท้ และไว้วางใจได้ คุณต้องไม่ปด ไม่ปลอม ไม่หลอกลวงลูกนะคะ 

พ่อคือสามีหรือคนรักที่เป็นอดีตไปแล้ว พ่อคือคนที่แม่เคยรักและเขาก็เคยรักแม่ และหนูก็เกิดมาจากความรักนั้น แต่ตอนนี้เราไม่ได้รักกันแล้ว กระนั้นเราสองคนก็รักลูก แล้วลูกก็จะถาม… ทำไมถึงไม่รักกันแล้ว ก็แค่อธิบายไปค่ะ ตรงๆ และเรียบง่ายเหมือนที่คุณอธิบายกับคนโตๆ เราชอบอะไรไม่เหมือนกัน เราเข้ากันไม่ได้ เขาไม่ใช่ผู้ชายแบบที่เราคิดว่าอยากอยู่ด้วย บลา บลา บลา แต่ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว… เราเคยคิดอีกอย่าง   

หรือกระทั่งถ้าพ่อเขาทอดทิ้งคุณไป หรือมีคนอื่นก็อธิบายไปค่ะว่าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ และวันหนึ่งคุณก็เหมือนกัน… อาจพบใครที่อยากจะมาอยู่แทนที่พ่อที่ยังว่างเปล่า  แต่เขาคนนั้นไม่ใช่พ่อของลูก ลูกมีพ่อของลูก อธิบายค่ะ ให้ลูกเข้าใจว่าความสัมพันธ์ไม่ใช่สิ่งตายตัว ไม่ใช่หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับสอง อธิบายเยอะๆ เหมือนคุยกับเพื่อนรัก อย่างตรงไปตรงมา และอย่างระมัดระวังให้มากๆ   

อย่าตัดสินพ่อให้ลูกฟังอย่างบ่น ใส่อารมณ์ ตำหนิ ด่าว่า เพราะนั่นเป็นความเห็นของคุณ เป็นผลจากการจัดการความสัมพันธ์ของคุณสองคน… ลูกไม่เกี่ยว และลูกไม่ต้องการรู้ว่าเขาเกิดมาจากผู้ชายที่ไม่ดีพอ เฮงซวย อันนั้นเป็นการเลือกของคุณ ลูกไม่ได้เลือก เขาไม่มีความจำเป็นต้องร่วมรับผิดชอบเรื่องนี้ทั้งทางตรงและทางอ้อม    

ว่าแต่พ่อเด็กหายไปไหนคะ ทำไมป่านนี้ลูกถึงยังไม่ได้เห็นตัวพ่อของเขาเลย 

เป็นหน้าที่ของคุณที่จะต้องเรียกร้องพ่อของลูกให้มาพบลูกค่ะ จะถี่บ่อย ประจำ หรือนานๆ ครั้ง …เขาต้องมาค่ะ ลูกเป็นลูกของเขาด้วย คุณสองคนจะโกรธเกลียดกันแค่ไหนมันก็ลบล้างความจริงข้อนี้ไม่ได้  คุณกับเขามีกันหรือไม่มีกันเป็นเรื่องที่คุณสองคนตกลงกัน ลูกไม่เกี่ยวค่ะ แต่ลูกต้องมีพ่อ เพราะเขามีค่ะ ลูกเป็นลูกของคุณกับพ่อของเขา เป็นลูกของคนสองคนเหมือนเด็กทุกๆ คนในโลก ไม่ใช่ลูกของคนคนเดียว   

การบอกว่าเขามีแต่แม่ต่างหากค่ะที่ประหลาด นี่ต่างหากปมด้อย สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกขาด คุณต้องเข้าใจเรื่องนี้นะคะ และพ่อของลูกก็ต้องเข้าใจเรื่องนี้ด้วย   

ไม่เอาค่ะ จัดการตรงนี้ให้เป็นไปตามที่ต้องเป็นก่อน จะได้ไม่ต้องหาเรื่องใหม่ๆ มาโกหกอีก ลูกของคุณมีพ่อค่ะ เขามี และเขาต้องรู้ว่าเขามี แต่ถ้าพ่อของลูกไม่ยอมมา… สมมติ คือพี่ไม่ทราบอะไรเลยเกี่ยวกับคุณสองคนในรายละเอียด ก็ขอให้เอารูปอดีตสามีให้ลูกดู บอกลูกตามความเป็นจริงว่านี่พ่อ  และแม่พยายามแล้ว แต่พ่อไม่พร้อมที่จะมาหาลูก พ่อมีเหตุผลของพ่อ และแม่ก็เคารพเหตุผลนั้น     

บอกลูกว่าไม่เป็นไร แม่รักลูกแทนพ่อนะ แม่รักหนูมากเท่าคนสองคนรวมกัน แต่ลูกมีพ่อ

อย่าทำพลาดค่ะ ผ่านวันนี้ วันหน้าคุณก็ต้องวุ่นวายหาคำปดอันต่อๆ ไปมาปดต่อ และในตอนจบลูกก็รู้อยู่ดีว่าคุณปด ลองนึกถึงตัวคุณตอนที่รู้ว่าคนที่คุณรักมากที่สุดในชีวิตหลอกลวงคุณมาตลอดสิคะ นี่เป็นเรื่องร้ายแรงที่สุด มันทำให้ทุกอย่างที่คุณพูด ทำ บอก ทุกอ้อมกอดอบอุ่น บอกรักล้นฟ้า กลายเป็นเถ้าธุลีไปในพริบตา กลายเป็นเรื่องโกหกไป   

เราไม่ทำกับคนที่เรารักที่สุดในชีวิตแบบนั้น เราไม่ทำกับเพื่อนชีวิตของเราแบบนั้น เราไม่ทำให้เขาสูญเสียความเชื่อมั่นในเราและมนุษย์คนอื่นๆ แบบนั้น 

เด็กๆ เข้าใจอะไรๆ ได้มากกว่าที่คุณคิด เขาจะเข้าใจเรื่องนี้ได้ เขาจะเข้าใจดีทุกอย่าง   

เด็กๆ ต้องการการปกป้องจากความหลอกลวงค่ะ ไม่ใช่ความจริง