ตอนที่ 2: ปรัชญาของหนังสือภาพญี่ปุ่น 

จาก Tokonoma สู่ Ehon ตอนที่ 1: : วัฒนธรรมการอ่านภาพญี่ปุ่นที่สร้างเด็กให้คิดเป็น และโอกาสการเรียนรู้ในการสร้างพลเมืองคุณภาพที่การศึกษาไทยกำลังมองข้าม

เมื่อความรู้สึกยังไม่มีชื่อ และเหตุผลที่ ‘หนังสือภาพ’ ถูกเปิดขึ้นสำหรับเด็ก ๆ หลังภัยพิบัติในญี่ปุ่น

หรือเราควรมี “วิชาการดูแลตัวเองในช่วงภัยพิบัติ” สำหรับเด็ก : เพราะภัยพิบัติกลับมาเหมือนปฏิทินประจำปี แต่แผนรับมือระยะยาวของผู้ใหญ่ยังไม่เคยปรากฏ

ความเงียบที่เสียงดัง : หนังสือภาพที่สร้างโลกด้วยเส้น แสง และความเงียบของ Suzy Lee

สอบผ่านบนกระดาษ สอบตกในชีวิต  : ปรากฏการณ์ “เกรดเฟ้อ” (Grade Inflation) ที่อาจบั่นทอนคุณค่าการวัดความรู้ในหลากหลายประเทศ แต่อาจไม่กระทบระบบการศึกษาไทยเท่าไรนัก เพราะหลักสูตรและระบบเกรดไม่ได้สะท้อนความสามารถทางการเรียนรู้ของเด็กตั้งแต่ต้น

เมื่อความเศร้าเจอเครื่องมือที่ทรงพลัง มันกลายเป็นทางลัด : AI ในฐานะตัวขยายทุกอย่าง ทั้งความรัก ความหวัง ความสิ้นหวัง และความตาย

เมื่อกอดสุดท้ายกลายเป็นความทรงจำ : จดหมายจากลูกชาวเมียนมาที่ส่งความคิดถึงถึงแม่ ในวันที่ต้องห่างไกล

“มหากาพย์พล็อต” อันเป็นกระดูกสันหลังของเรื่องเล่าต่างๆ ในโลกยุคหนึ่ง : มาทำความรู้จักกับ 31 ขั้นตอนที่เป็นสูตรเล่าเรื่องของ ซีรีส์ ภาพยนตร์ เรื่องเล่าไปจนถึงนิทานเด็ก แล้วเราจะรู้ว่า จริงๆ แล้วพวกเราอยู่ในพล็อตเรื่องแบบเดียวกัน