• หลายบ้าน กาแฟคือเครื่องดื่มหลัก ถูกจัดไว้เป็นอันดับสองรองจากน้ำเปล่า
• แต่จริงๆ แล้วเรื่องของกาแฟมีมากกว่านั้น เพราะมันไม่ได้อยู่ที่ผลลัพธ์แต่อยู่ที่กระบวนการระหว่างทาง
• mappa ชวนเปิดสมุดบันทึกของลูกชายที่มีพ่อเป็นสายกาแฟที่ทำให้ความสัมพันธ์ที่ใกล้มันใกล้ยิ่งกว่าเดิม

กาแฟเป็นประโยคบอกรักที่ไม่มีคำว่ารัก

กว่าจะเป็นกาแฟที่ใช่ ไม่ใช่แค่รสชาติและกลิ่นหอม แต่อยู่ที่กระบวนการทุกขั้นตอน

ใครเป็นคนกิน เมล็ดกาแฟแบบไหน น้ำหนักมือในการบดต้องเป็นอย่างไร วิธีชงแบบไหนที่เหมาะสม นี่คือสิ่งที่ซ่อนอยู่ในกาแฟ 1 แก้ว

ขณะเดียวกัน ‘กาแฟ’ ก็ยังเป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ที่ทำให้คนไกลกลับมาใกล้กัน แล้วคนที่อยู่ใกล้กันอยู่แล้วให้ใกล้กันมากกว่าเดิม

เหมือนกับ ‘เคนท์’ ลูกชายที่เขียนบันทึกถึงพ่อในวันเกิดหลังไปงาน Thailand Coffee Fest 2022 ที่เจอคนหลากเพศ หลายวัยในงานกาแฟที่เปิดโลกลูกชายไปพร้อมๆ กับชวนให้เขาก้าวเข้าสู่โลกของพ่อโดยไม่รู้ตัว

บันทึกหน้านี้จะเป็นอย่างไร mappa ชวนเปิดสมุดแล้วอ่านไปพร้อมกัน 

บันทึกหน้าที่ 24 

หวัดดีพ่อ เรามักจะทักทายด้วยคำนี้ตลอดเลยเนอะ วันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 60 ปีของพ่อแล้วสินะ ก็เลยอยากจะให้บันทึกหน้านี้เป็นบันทึกของผมกับพ่อ

คนหนึ่งกำลังเกษียณ แต่อีกคนเพิ่งเริ่มทำงาน เป็นชีวิตที่โคตรสวนทางกันสุดๆ 

ถึงจะจำโมเมนต์นั้นได้ไม่แม่น แต่ผมยังจำได้ ตอนเด็กๆ เวลาตื่นเช้ามาดูการ์ตูนทีไร พ่อจะต้องอยู่ในท่าฉีกซองกาแฟลงแก้วพร้อมกับมีหนังสือพิมพ์ 1 ฉบับอยู่ข้างๆ

จนตอนนี้ ภาพที่ผมเห็นเริ่มเปลี่ยนไป มันไม่ได้จบที่กาแฟ แต่เริ่มมีเมล็ดกาแฟ เครื่องบด ที่ดริป แล้วก็แก้วที่มีหลากหลายรูปแบบให้เลือกใช้

ตอนเรียนไม่เคยเข้าใจว่า ทำไมพ่อและหลายๆ คนต้องกินกาแฟ จนวันนี้ผมโตขึ้น งานที่เยอะทำให้ต้องพึ่งกาแฟบ้างเป็นครั้งคราวและไป ‘Coffee Fest 2022’ เพื่อทำงาน (ผมทำงานเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์นี่เนอะ) ก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า กาแฟมันไม่ได้อยู่ที่ผลลัพธ์หรือรสชาติอย่างเดียว แต่อยู่ที่กระบวนการด้วย

ตอนไปงาน ผมสารภาพตรงๆ เลยนะพ่อ ผมเดินแบบคนไม่รู้และคนไม่อิน เดินวนรอบงานผมยังไม่เข้าใจเลยว่า ผมมาทำอะไรที่นี่ สิ่งเดียวที่รู้คือ มีกลิ่นกาแฟทั่วงาน

แล้วผมก็เห็นคุณแม่กับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเข็นลูกน้อยเดินไปเดินมา ผมเลยลองเข้าไปถาม สรุปเขาไม่ได้มากันแค่ 3 คน แต่มากันทั้งบ้านเลย

“เวลาไปบ้านอา อาก็จะมีเครื่องดริป ชอบทำให้กิน พอทำแล้วมันก็มีการได้เมาท์มอย คอนเนกกัน คนนี้เป็นแบบนี้ อีกคนชอบกินแบบไหน เหมือนเป็นกิจกรรมร่วมกันในครอบครัว”

‘ขวัญ’ อวิมาศ คุณป้าของหลานวัย 2 ขวบบอกว่า การไปร้านกาแฟเป็นกิจกรรมหนึ่งของครอบครัว เพราะระหว่างชิมความหอมกาแฟมักจะเกิดบทสนทนาทั้งเรื่องกาแฟและเรื่องอื่นๆ

เดินผ่านจุดที่คุยกับคุณขวัญไม่นาน ผ่านร้านกาแฟหลายสิบร้านก็เจอกับคู่สามีภรรยาที่คล้องแขนกันมางานกาแฟพร้อมกับลูกวัย 2 ขวบที่กำลังหลับอยู่ในรถเข็น

‘ปอม’ วันชนก คุณแม่ลูกสองบอกว่า เหตุผลที่มาคือ ต้องการมาดูร้านกาแฟที่จัดบูธอยู่ที่นี่ เพราะธุรกิจกาแฟเป็นธุรกิจของครอบครัว

แต่คนที่อินเรื่องกาแฟคือ สามีที่ยืนอยู่ข้างๆ บอกว่า อินมาก มีทั้งเครื่องบด เครื่องชง ผมฟังเขาพูดแล้วก็นึกถึงเครื่องกาแฟที่พ่อซื้อมาไว้ที่บ้านเลย

ของพวกนี้ มันต้องมีใช่ไหมพ่อ 5555

“สามีชอบหนักมาก เรื่องกาแฟคือจริงจัง ถึงกับซื้อเครื่องคั่วกาแฟมาไว้ที่บ้าน” คุณปอมเล่าอินเนอร์ของคนข้างๆ 

กาแฟที่คุณปอมชอบ คือ ลาเต้เย็นฝีมือสามีตอนเช้า 1 แก้ว พอถามว่า อร่อยมั้ย เธอตอบว่า อร่อยมาก

พ่อคงไม่เชื่อ แต่งานกาแฟรอบนี้มีคนหลายวัยมาก มีทั้งเด็ก วัยรุ่น คนทำงาน แล้วก็คนรุ่นพ่อเลย (แบบอายุ 60 ปีขึ้น)

คนรุ่นพ่อบางคนมากับลูก บางคนมากับแฟน หลายคนมาเดินคนเดียว 

ผมลองคุยกับคุณป้าคนนึงด้วยนะ เธอชื่อ ‘น้ำ’ มากับคุณลุง แต่จริงๆ ลูกสาวชวนมา เพราะบ้านนี้ ทั้งครอบครัวเป็นสายกาแฟกันหมดเลย

“เริ่มต้นจากแม่ เราชอบรสชาติ รู้สึกว่าเวลากิน เราได้ดื่มด่ำมีความสุข ได้สารเอ็นโดรฟิน ไม่กินไม่ได้เลย ถ้าไม่กินจะหงุดหงิดมาก”

“แล้วพอลูกสาวติดก็เลยบิลด์พ่อให้ลอง พอทุกคนชอบกาแฟเหมือนกัน ความผูกพันของครอบครัวก็ดีขึ้น ลูกๆ มีความรู้สึกว่า มีอะไรก็ซื้อกาแฟมาให้ป๊าม้ากิน”

ช่วงแรก คุณป้าเป็นฝ่ายทำ ลูกสาวเป็นฝ่ายชิม ตอนนี้กลับกัน คุณป้าจะเป็นคนกินกาแฟฝีมือลูกสาวแทนบ้าง (ถึงผมจะไม่ชอบกาแฟแล้วก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง แต่ผมก็อยากลองทำกาแฟให้พ่อบ้างนะ พ่อจะลองชิมมั้ย)

“กาแฟ 3 in 1 นี่ลืมไปเลย ต้องเป็นกาแฟดริป” คุณลุงที่อยู่ข้างๆ เสริมขึ้นมา

วิธีชงกาแฟที่ไม่เหมือนกัน คุณป้าบอกว่า นี่คือการเรียนอย่างหนึ่ง แล้วไม่ได้เรียนจากคนอื่นไกล แต่เรียนจากวิธีการและกาแฟที่ลูกสาวชงให้

“บางทีเด็กวัยรุ่นก็อีกแบบหนึ่ง สไตล์การกินอีกแบบ เราก็ง่ายๆ ต้องมีกรรมวิธีซึ่งละเอียดอ่อน ประณีต ลงทุนเยอะ มีอุปกรณ์แทบจะเป็นโรงเรียนเลย ก็เลยเหมือนได้วิชาความรู้อีกแบบหนึ่ง”

เขียนถึงเรื่องครอบครัวกับคู่รัก พ่อน่าจะเบื่อแล้วแหละ อย่างที่บอก งานนี้คือมีครบทุกวัย ด้วยความที่มองซ้ายมองขวาหลายรอบ ผมก็เห็นกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังเดินอยู่ในงาน

ผมเลยลองแวะคุยกับพวกเขาสักหน่อย อยากรู้ว่าวัยรุ่นที่อินเรื่องกาแฟ เขาอินเรื่องไหนกัน

“ตอนแรกก็เป็นคนกินเฉยๆ แต่พอศึกษามากขึ้นก็เห็นว่า ถึงจะเป็นเมล็ดเดียวกัน แต่มีหลายวิธีที่จะทำให้กาแฟออกมา มันมีอะไรน่าสนใจก็เลยเข้ามาเรียนรู้เพิ่มเติม”

‘ไทเกอร์’ บอกกับผม แล้วถ้านับอายุ เขาน่าจะเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับเคนท์นะ เขาบอกว่า อยากให้เพื่อนกับแฟนมางานนี้ เผื่อจะได้เห็นอุปกรณ์หรือรสกาแฟที่ถูกใจ แล้วจะอินไปด้วยกัน

“เราก็เพิ่งเข้าวงการ เพราะโปรเจกต์ปริญญาโททำเรื่องเกี่ยวกับกาแฟก็เลยชวนเพื่อนมาดู innovation ใหม่ๆ แล้วก็มาหาแพสชันด้วยกัน”

หลังจากเดินวนไปวนมา ผมก็เดินไปซื้อชาเขียว (ทั้งๆ ที่มางานกาแฟ) แล้วยืนพักอยู่มุมหนึ่งของงาน ดูคนที่มางาน บางคนก็ถือถุงเมล็ดกาแฟ กำลังยืนดูเครื่องทำกาแฟ หรือชิมกาแฟอยู่ที่บูธ นั่งได้แป๊บหนึ่งก็เดินต่อ ผมก็หันไปเจอกลุ่มเพื่อนที่กำลังยืนล้อมวงกับหัวเราะ พอเข้าไปคุยด้วยก็รู้ว่า พวกเธอคือพนักงานที่ชวนกันมากินกาแฟที่งานนี้

“นอกเวลางานเราก็ชวนกันไปนั่งร้านกาแฟกันอยู่แล้ว”

‘นิกส์’ พนักงานออฟฟิศแถวลาดพร้าวบอกว่า แถวออฟฟิศมีกี่คาเฟ่ เธอกับเพื่อนไปกันเกือบหมดแล้ว 

ผมฟังแล้วคิดว่า สุดยอดว่ะ แพสชันไม่เคยทำร้ายใครจริงๆ ถ้าชอบอะไรแล้ว เราต้องไปให้สุด อย่าหยุดที่อะไรทั้งนั้น เหมือนพ่อไงที่ไม่หยุดที่กาแฟ มีแต่ซื้อ ซื้อ และซื้อต่อไป

แล้วคุณนิกส์เขาก็มีที่ดริปกาแฟ บางทีก็ชงมาให้เพื่อนๆ ลองชิมด้วย แต่ด้วยความที่ทำงาน เธอเลยไม่ได้ดริปหลายแก้ว แต่เสียงจากคนที่เคยลองก็บอกว่า อร่อยอยู่

ผมเดินมาตรงหน้าเวทีกลางที่เขากำลังประกาศผลพันธุ์กาแฟที่ได้รางวัลจากการแข่งขัน คนยืนดูเต็มเลยนะ ถ้าพ่อมาด้วย พ่อก็ต้องหยุดดูเหมือนกันแหละ

จริงๆ ผมตัดสินใจจะกลับบ้านแล้ว แต่ดันไปเจอคนที่ผมเดินผ่านเขาไปแล้ว 3 รอบในงาน แต่เมื่อกี้ไม่กล้าทัก ก่อนกลับเลยรวบรวมความกล้าอีกรอบไปคุย

สรุป เขาเป็นพี่น้องกัน สามคนสามสไตล์เลย 

‘จ้า’ ณัฏฐสันต์ พี่คนกลางบอกว่า เขาชอบกาแฟแบบธรรมดา น้องคนเล็กกินแบบ floral หาในเน็ตเขาบอกมันจะมีกลิ่นดอกไม้นะ ส่วนพี่คนโตไม่อินกาแฟ กินตามคนชงไปเรื่อยๆ

แล้วความแตกต่างของทั้งสามคนก็ทำให้ทุกคนมารวมตัวและคุยกัน

“พอชิมเราก็จะคุยกันว่า ตัวไหนดี เปรียบเทียบกันบ้าง”

ถึงเวลาที่ผมต้องกลับแล้วแหละพ่อ…

วันนี้ผมมาทำงาน แต่อีกมุมหนึ่งเหมือนผมได้ลองมาอยู่โลกของพ่อเลย โลกที่ผมพยายามจะเข้าใจมาตลอดว่า ทำไมต้องมีอุปกรณ์เต็มบ้าน กาแฟมันดีตรงไหนพ่อถึงต้องกินทุกวัน

เพราะกาแฟมันไม่ใช่แค่การเลือกเมล็ดพันธุ์ที่ใช่ รูปแบบการชงที่ชอบ หรือรสชาติที่ถูกปาก แต่เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างทางต่างหาก โดยมีกาแฟและเมล็ดเป็นตัวกลาง

ถ้าวันหนึ่งพ่อชงกาแฟให้ผม พ่อจะชงเป็นรสชาติแบบไหนนะ อยากรู้จัง 

แต่ทั้งหมดนี้ที่เล่ามาก็แค่อยากเขียนให้เรื่องของเราสองคนที่ไม่เคยพูดกันตรงๆ บันทึกไว้ในกระดาษหลายแผ่นนี้

แล้วก็หวังว่า บันทึกในหน้าถัดไป จะมีหน้าหนึ่งที่ผมได้มารีวิวรสชาติกาแฟของพ่อนะ

จากลูกชายของพ่อ

เคนท์